Model do sklejania: MiG-19S Farmer 1:72

MiG-19 (w kodzie NATO Farmer) – radziecki odrzutowy samolot myśliwski skonstruowany w latach 50. XX wieku w biurze konstrukcyjnym MiG

W latach 50. w biurze konstrukcyjnym A. Mikojana i M. Guriewicza opracowano nowy samolot myśliwski, zdolny do wykonywania zadań w nocy oraz w trudnych warunkach atmosferycznych. Otrzymał on oznaczenie I-360. Przedprototypem samolotu był SM-2 (oblatany w 1952 r.). Samolot miał 2 silniki AM-5. Jednak ich mały ciąg, uniemożliwiający przekroczenie bariery dźwięku spowodował, że wymieniono je na dwa silniki AM-9. Prototypem MiGa-19 stał się samolot SM-9. Badania MiGa-19 w locie trwały do 1955 r. Ulepszeniem silników zajmował się S. Tumanski, tworząc nowe silniki RD-9.

Samoloty MiG-19 oraz J-6/F-6 używane były w krajach Układu Warszawskiego: ZSRR, Bułgarii, Czechosłowacji, NRD, Polsce, Rumunii i na Węgrzech oraz w Afganistanie, Albanii, Algierii, Bangladeszu, Birmie, Chinach, Egipcie, Indonezji, Iraku, Iranie, Kambodży, Kongo, Korei Północnej, Pakistanie, Somalii, Sri Lance, Sudanie, Syrii, Tanzanii, Ugandzie, Wietnamie, Zambii i na Kubie.

MiG-19 to wolnonośny średniopłat. Konstrukcja jest całkowicie metalowa. Samolot jest wyposażony w pokładową stację radiolokacyjną, w związku z czym zwiększyły się jego rozmiary. Celowanie odbywa się za pomocą automatycznego celownika optycznego (sprzężonego ze stacją radiolokacyjną). Do kontroli skuteczności strzelania służą dwa fotokarabiny.

Samolot posiadał radiostację nadawczo-odbiorcza RSIU-3M, radiolokacyjne urządzenie odpowiadające SRO-2, zestaw lądowania bez widoczności OSP-48, urządzenie ostrzegawcze "Syrena-2", machometr M-1,5, sztuczny horyzont AGI-1, wariometr WAR-150, busolę GIK-1, prędkościomierz KUS-2000 i wskaźnik przeciążenia.

Był pierwszym seryjnym myśliwcem ZSRR przekraczającym prędkość dźwięku (1 Ma) w locie poziomym.

W związku z coraz częstszym naruszaniem polskiej przestrzeni powietrznej przez samoloty NATO, zdecydowano się na zakup samolotów, które posiadałyby większą prędkość wznoszenia i prędkość maksymalną. Wybór padł na MiGi-19. Liczba używanych w Polsce samolotów była podawana rozbieżnie w publikacjach, według nowych publikacji było ich dostarczonych 36

Zawartość zestawu:

• Model samolotu
• Instrukcja montażu w języku Polskim
• Rosyjskie Siły Powietrzne: Soviet Union Moskwa 1962 r.
• Klej do modeli plastikowych z pędzelkiem

Dodatki:

• Polskie Siły Powietrzne: Baza lotnicza Modlin 1962 r.
• Niemieckie Siły Powietrzne: Baza lotnicza Presher DDR 1963 r.
• S-105 Czeskie Siły Powietrzne: Baza lotnicza Pardubice 1968 r.
• Bułgarskie Siły Powietrzne: Baza lotnicza Plovdiv 1984 r.